Listopad to miesiąc, w którym naszą uwagę kierujemy na najczęstsze męskie nowotwory, w tym na obarczonego wysokim ryzykiem śmiertelności raka prostaty. Dlatego też w niniejszym artykule opisano epidemiologię, czynniki ryzyka, zapobieganie i profilaktykę najczęściej występujących nowotworów układu moczowo-płciowego u mężczyzn.
Najczęściej występującymi nowotworami u mężczyzn są nowotwory płuca, które stanowią około 20% zachorowań na nowotwory. W dalszej kolejności znajduje się rak gruczołu krokowego (13%), rak jelita grubego (12%), rak pęcherza moczowego (7%) oraz nowotwory: żołądka, nerki, krtani, a także białaczki i chłoniaki. 70% zachorowań na nowotwory złośliwe u mężczyzn występuje po 60. r.ż. Ryzyko zachorowania na nowotwór wzrasta wraz z wiekiem i osiąga szczyt w ósmej dekadzie życia [1].
Śmiertelność ze względu na choroby nowotworowe jest odzwierciedleniem zachorowalności – główną nowotworową przyczyną zgonów u mężczyzn jest rak płuca (ok. 30% zgonów). W dalszej kolejności plasują się zgony z powodu nowotworów jelita grubego (12%) oraz raka gruczołu krokowego (8%). Wśród najczęstszych nowotworowych przyczyn zgonu znajduje się również rak żołądka, pęcherza moczowego, trzustki, nerki, białaczki oraz nowotwory mózgu [1].
Epidemiologia i czynniki ryzyka
Statystyki wskazują, że co roku w Polsce wykrywanych jest ponad 9 tys. nowych przypadków raka prostaty, a 4 tys. mężczyzn umiera z powodu tej choroby. Jest to spowodowane zbyt późną diagnostyką raka prostaty [1, 4]. Większość zachorowań na nowotwory złośliwe gruczołu krokowego przypada w siódmej i ósmej dekadzie życia (87% zachorowań występuje po 60. r.ż.) [1, 5]. Zachorowalność na nowotwory złośliwe gruczołu krokowego u mężczyzn zwiększała się gwałtownie w ciągu ostatnich trzech dekad, przy czym w połowie lat 90. XX wieku tempo wzrostu wyraźnie się zwiększyło.
Według statystyk dostępnych na portalu onkologia.org.pl większość zgonów z powodu nowotworów złośliwych gruczołu krokowego następuje po 75. r.ż. (60%), przy czym ponad 90% zgonów odnotowano po 60. r.ż. [2]. Niestety, nowotwór ten w pierwszym stadium nie daje zbyt charakterystycznych objawów, a gdy się one pojawiają, mężczyźni często wstydzą się pójść do lekarza i powiedzieć np. o częstszej potrzebie oddawania moczu. Rak prostaty jest chorobą o złożonej etiologii – istnieje wiele czynników ryzyka, zarówno tych z grupy niemodyfikowalnych, jak i takich, na które pacjent ma wpływ [2, 3].
Z kolei nowotwory jądra stanowią 1,6% zachorowań na nowotwory złośliwe u mężczyzn, przy czym wśród młodych dorosłych (20-44 lata) są najczęściej występującym nowotworem (25% zachorowań w tej grupie wiekowej) [4]. Liczba zachorowań na raka jądra w ciągu ostatnich trzech dekad wzrosła trzykrotnie. Większość zachorowań na nowotwory złośliwe jądra występuje między 20. a 39. r.ż. (70% zachorowań). Zaobserwowano, że zachorowalność na nowotwory złośliwe jądra u mężczyzn zwiększała się w ciągu ostatnich trzech dekad i w 2010 r. osiągnęła poziom 5,1 przypadków na 100 tys. Nowotwory jądra są przyczyną 3% zgonów nowotworowych u dzieci (0-19 lat). Liczba zgonów z powodu tego nowotworu wzrosła prawie dwukrotnie od połowy lat 60. XX wieku [1, 3, 4].
Czynniki ryzyka rozwoju nowotworów prostaty i jądra przedstawiono w Tabeli 1.
Badania kliniczne wśród pacjentów chorujących na nowotwór jądra nie potwierdziły związku pomiędzy urazem jądra a następowym rozwojem nowotworu. Zapalenie jądra w przebiegu wirusowego zapalenia przyusznic (świnka) także nie zwiększa ryzyka zachorowania. W grupie mężczyzn niepłodnych częściej rozpoznaje się nowotwór jądra. Zakłada się więc, że niepłodność, wnętrostwo i nowotwór zarodkowy jądra dzielą wspólne czynniki sprawcze [3].
Diagnostyka
Pierwszym badaniem zwykle wykonywanym u mężczyzn z podejrzeniem nowotworu prostaty jest badanie palcem przez odbytnicę (łac. per rectum). Pozwala ono na ocenę przylegającej do przedniej ściany odbytnicy tylnej części gruczołu, w której umiejscawia się większość raków. Badanie umożliwia wykrycie zmian o objętości powyżej 0,2 ml [2, 6, 7].
Kolejnym istotnym badaniem jest oznaczenie poziomu swoistego antygenu sterczowego (PSA, ang. prostate-specific antigen), który jest wytwarzanym przez komórki stercza i wydzielanym do światła przewodów wytryskowych białkiem odpowiedzialnym za utrzymanie nasienia w płynnej postaci. Prawidłowe stężenie PSA w surowicy krwi wynosi od 0 do ok. 4 ng/ml [7]. Wzrost stężenia PSA nasuwa podejrzenie wystąpienia nowotworu, jednak blisko 25% mężczyzn z podwyższonym stężeniem PSA nie ma raka, a blisko 20% chorych na raka stercza ma prawidłowe stężenie PSA w surowicy.
Podwyższone stężenie PSA może też być związane z łagodnymi schorzeniami, takimi jak zapalenie i łagodny przerost gruczołu krokowego oraz zabiegami w okolicy stercza, takimi jak cewnikowanie pęcherza moczowego, ultrasonografia przezodbytnicza, biopsja gruczołu, cystoskopia i przezcewkowe zabiegi endoskopowe [2, 7]. Wartości PSA powyżej górnej granicy lub nieprawidłowy wynik badania per rectum są wskazaniem do poszerzenia diagnostyki.
Wartość diagnostyczną PSA można zwiększyć przez zastosowanie wartości pochodnych, takich jak PSA należne dla wieku, gęstość PSA (stężenie PSA na jednostkę objętości gruczołu), szybkość narastania PSA, czas podwojenia PSA oraz stosunek stężenia frakcji wolnej do całkowitego stężenia PSA (wyższy udział frakcji wolnej PSA jest związany z niższym prawdopodobieństwem nowotworu złośliwego) [2, 7]. Ponadto wykonywane są badania obrazowe, w tym ultrasonografia przezodbytnicza TRUS (ang. transrectal ultrasound), rezonans magnetyczny, tomografia komputerowa oraz scyntygrafia układu kostnego.
Podstawą rozpoznania raka gruczołu krokowego jest badanie histopatologiczne materiału uzyskanego z biopsji. W przeważającej większości przypadków jest to wielomiejscowa biopsja rdzeniowa (gruboigłowa) pod kontrolą TRUS. Liczba pobieranych bioptatów zależy od objętości gruczołu i powinna wynosić co najmniej 8-10 [2, 7].
Diagnostyka nowotworu jądra, jego zaawansowania i ustalenie dalszego leczenia rozpoczyna się od dokładnego badania lekarskiego. U młodych mężczyzn jest to najczęstszy nowotwór złośliwy. Po stwierdzeniu guza jądra chory jest kierowany na USG jąder (badanie sondą ultrasonograficzną, ukazujące wewnętrzną strukturę jąder). Badanie to jest bezbolesne i nieinwazyjne, jest także nieszkodliwe dla jąder.
W przypadku stwierdzenia guza jądra u pacjenta, najczęściej przeprowadza się orchidektomię, czyli chirurgiczne usunięcie jądra. Po orchidektomii struktura guza i jądra jest oceniana pod mikroskopem – jest to badanie histopatologiczne, które pozwala na ustalenie rozpoznania typu nowotworu oraz jego zaawansowania miejscowego. Zatem usunięcie jądra jest nie tylko elementem leczenia, ale także diagnostyki.
Od usunięcia jądra można odstąpić w wyjątkowych przypadkach, gdy stan chorego jest ciężki, a rozpoznanie nie budzi wątpliwości i konieczne jest szybkie inne leczenie. Dalsze postępowanie obejmuje wykonanie tomografii komputerowej klatki piersiowej, jamy brzusznej i miednicy w celu uwidocznienia ewentualnych przerzutów do regionalnych węzłów chłonnych lub przerzutów odległych. W wybranych przypadkach – gdy choroba jest bardzo zaawansowana lub istnieją niepokojące objawy – wykonuje się także tomografię mózgu.
Alternatywnie można wykonać rezonans magnetyczny, który jest szczególnie pomocny przy podejrzeniu przerzutów do mózgu lub rdzenia kręgowego. Diagnostyka obejmuje także oznaczanie biologicznych markerów nowotworowych, które są wydzielane do krwi przez guz nowotworowy. Ich oznaczenie jest konieczne do określenia stopnia zaawansowania, ustalenia właściwego leczenia i rokowania. Spadek poziomu markerów nowotworowych po leczeniu oznacza skuteczną farmakoterapię, natomiast ponowny wzrost może odpowiadać nawrotowi choroby.
Najczęściej ocenia się: podjednostkę beta gonadotropiny kosmówkowej (βHCG), α-fetoproteinę płodową (AFP) oraz dehydrogenazę mleczanową (LDH). Wykonanie wszystkich wyżej wymienionych badań pozwala na postawienie rozpoznania choroby i ustalenie stopnia jej zaawansowania. W przypadku nowotworu jądra najistotniejsze jest jego wczesne wykrycie, co stanowi równocześnie prewencję wtórną. Nie są znane czynniki, których należy unikać w celu zmniejszenia ryzyka zachorowania na nowotwór jądra [3, 4].
Profilaktyka
Nowotwór prostaty jest rzadko wykrywany przed 50. r.ż. i rozwija się bardzo wolno. Proliferacja komórek w obrębie raka stercza jest wolna, zwłaszcza w guzie pierwotnym. Szacuje się, że od wystąpienia pierwszych zmian charakterystycznych dla okresu inicjacji nowotworu do klinicznie jawnej choroby mija nawet 20 lat. Tak długi okres procesu nowotworzenia stwarza możliwość prowadzenia działań zapobiegawczych. Publikacje naukowe wskazują, że skoro najwięcej nowotworów wykrywa się w ósmej dekadzie życia, prewencję raka stercza należy rozpoczynać od 50. r.ż. Może ona polegać na postępowaniu dotyczącym zarówno zmiany stylu życia, jak i stosowaniu leków i stanowi duże wyzwanie w dziedzinie urologii onkologicznej [8].
U mężczyzn po 40. r.ż. niezwykle istotne są badania profilaktyczne. Przynajmniej raz do roku należy zgłosić się do urologa, który wykona badanie per rectum. Badanie to umożliwia wykrycie ewentualnego powiększenia gruczołu krokowego oraz zlecenie bardziej szczegółowej diagnostyki, np. USG prostaty. Z kolei badanie poziomu PSA powinno być wykonywane przynajmniej raz do roku u mężczyzn powyżej 45. r.ż. [7].
Należy podkreślić, że nie ma jednej uniwersalnej metody wykrywania tego rodzaju nowotworu, jednak poddając się regularnym badaniom można go wcześnie zdiagnozować, a tym samym szybko zacząć leczenie. Niestety, regularne wizyty u lekarza nie są normą wśród mężczyzn; często wizyty te są odraczane i mężczyźni udają się do lekarza gdy jest już za późno na skuteczne leczenie.
W przypadku nowotworu jądra niestety nie wskazano na konkretne czynności bądź zachowania, które mogą zapobiegać rozwojowi choroby. Wiele źródeł wskazuje, że nie istnieje profilaktyka pierwotna raka jądra [3, 4]. Należy jednak pamiętać, że najważniejsza w tym przypadku jest samoobserwacja. Każdy mężczyzna powinien co miesiąc sam badać sobie jądra i przynajmniej raz w roku chodzić na badania kontrolne do urologa.
W ramach zapobiegania nowotworom układu moczowo-płciowego u mężczyzn warto zwrócić uwagę na działania podejmowane w zakresie promocji zdrowia. Warto wspomnieć między innymi o akcji Movember Polska, która stanowi nie tylko platformę edukacyjną, ale jest także związana z możliwością wykonania badań w wybranych lokalizacjach na terenie całego kraju. W trakcie większości wydarzeń można również zrealizować podstawowe badania PSA. Wszystkie szczegółowe informacje na temat badań można znaleźć na stronie internetowej: https://www.movember.pl/ [10].
W ramach promocji zdrowia należy także zwrócić uwagę na kampanie realizowane w ramach Narodowego Programu Zwalczania Chorób Nowotworowych (zadanie Promocja zdrowia i profilaktyka nowotworów) finansowanego ze środków Ministra Zdrowia. Na stronie internetowej http://planujedlugiezycie.pl/?page_id=298 można znaleźć wiele wartościowych informacji dotyczących diagnostyki oraz leczenia nowotworu prostaty [11].
Programy profilaktyki nowotworu prostaty oraz bezpłatne badania realizują także samorządy i poszczególne placówki ochrony zdrowia. Na przykład na Pomorzu realizowany jest program „Profilaktyka Raka Gruczołu Krokowego 50+”, zorganizowany przez Pomorski Związek Pracodawców Ochrony Zdrowia (PZPOZ) [12]. Z kolei w powiecie głogowskim realizowany jest program „Profilaktyka, diagnostyka i leczenie raka gruczołu krokowego – 2020 r.”, którym objętych zostanie 500 mężczyzn powyżej 45. r.ż. [13].
Podsumowanie
Nowotwór prostaty to najczęściej diagnozowany nowotwór układu moczowo-płciowego u mężczyzn. Badania pokazują, że mediana przeżycia pacjenta z odpowiednio prowadzoną farmakoterapią wynosi nawet 5 lat. Najważniejszym elementem sukcesu terapeutycznego jest wczesne wykrycie nowotworu, dlatego też niezwykle istotne jest ciągłe podnoszenie świadomości Polaków w zakresie profilaktyki i diagnostyki nowotworu prostaty.
Autorka:
dr hab. n. farm. Magdalena Markowicz-Piasecka
Uniwersytet Medyczny w Łodzi
Artykuł został opublikowany na łamach 52 numeru czasopisma Farmakoekonomika Szpitalna
Źródła:
- Krajowy Rejestr Nowotworów. Nowotwory złośliwe ogółem. http://onkologia.org.pl/nowotwory-zlosliwe-ogolem-2/ (stan z dn. 12.09.2020 r.).
- Krajowy Rejestr Nowotworów. Nowotwory złośliwe gruczołu krokowego (C61). http://onkologia.org.pl/nowotwory-zlosliwe-gruczolu-krokowego-c61/ (stan z dn. 12.09.2020 r.).
- Krajowy Rejestr Nowotworów. Nowotwory złośliwe jądra (C62). http://onkologia.org.pl/nowotwory-zlosliwe-jadra-c62/ (stan z dn. 12.09.2020 r.).
- Rabijewski M.: Nowotwory jąder. https://www.researchgate.net/publication/275353605_Nowotwory_jader/link/553a995f0cf29b5ee4b64f10/download (stan dn. 15.09.2020 r.).
- Krajowy Rejestr Nowotworów. Nowotwory złośliwe w Polsce w 2017 roku. http://onkologia.org.pl/wp-content/uploads/Nowotwory_2017.pdf (stan z dn. 12.09.2020 r.).
- Guzik A., Sawicka E., Długosz A.: Rola estrogenów i czynników środowiskowych w raku prostaty. Bromatologia i chemia toksykologiczna. 2014. Tom 47, nr 1, 57-63.
- Chwaliński T.: Rak stercza: rozpoznanie i leczenie. http://www.czytelniamedyczna.pl/3251,rak-stercza-rozpoznanie-i-leczenie.html (stan z dn. 15.09.2020 r.).
- Gośliński J.: Rak gruczołu krokowego – profilaktyka i dziedziczenie. https://www.zwrotnikraka.pl/rak-gruczolu-krokowego-profilaktyka-dziedziczenie/ (stan z dn. 13.09.2020 r.).
- Jasiński M., Drewa T.: Potencjalne możliwości zapobiegania rakowi stercza. http://www.przeglad-urologiczny.pl/artykul.php?1617 (stan z dn. 12.09.2020 r.).
- Movember Polska. Rak nie wybiera. https://www.movember.org.pl/2016/10/rak-nie-wybiera.html (stan z dn. 12.09.2020 r.).
- Planuję długie życie. Rak prostaty. http://planujedlugiezycie.pl/?page_id=298 (stan z dn. 12.09.2020 r.).
- Ulotka nt. Programu Edukacyjnego „Profilaktyka Raka Gruczołu Krokowego 50+” . https://www.invicta.pl/upload/profilaktyka_raka_prostaty/ulotka_profilaktyka_raka_prostaty.pdf (stan z dn. 15.09.2020 r.).
- Głogowski Szpital Powiatowy. PROGRAM Profilaktyka, diagnostyka i leczenie raka gruczołu krokowego 2020 r. https://www.szpital.glogow.pl/program-profilaktyka-diagnostyka-i-leczenie-raka-gruczolu-krokowego-2020-r/ (stan z dn. 12.09.2020 r.).